-
1 szczęka
- ki; -ki; dat sg -ce; fsztuczna szczęka — false teeth, dentures
* * *f.1. anat. ( u człowieka i większości kręgowców) jaw; (zwł. górna) maxilla; (zwł. = żuchwa) mandible; ( u człowieka) jowl; sztuczna szczęka (dental) plate; (set of) dentures; false teeth; zaciskać szczęki clench one's teeth l. jaws; zadać komuś cios w szczękę punch sb on the jaw.2. zool. ( część narządów gębowych stawonogów) maxilla.3. techn. (część imadła, uchwytu, szczypiec l. klucza nastawnego) jaw; szczęka hamulcowa brake shoe.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szczęka
-
2 żuchwa
* * *f.anat. (zwł. u człowieka) lower jaw; ( u innych kręgowców) mandible, jawbone; pot. ( każda szczęka) jaw.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > żuchwa
-
3 jeli|to
n Anat. 1. (u kręgowców) intestine, bowel zw. pl- jelito cienkie/grube the small/large intestine- jelito kręte ileum2. (u bezkręgowców) intestine- □ jelito czcze Anat. jejunum- jelito ślepe Anat. caecum, blind gutThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jeli|to
См. также в других словарях:
przodomózgowie — n I; lm D. przodomózgowiewi anat. «przednia część mózgu kręgowców powstająca z pierwszego z trzech pęcherzyków mózgowych; u niższych kręgowców związana ze zmysłem węchu i odruchami pokarmowymi, u kręgowców na wyższym etapie rozwoju przejmuje… … Słownik języka polskiego
krążenie — n I 1. rzecz. od krążyć Krążenie gołębi. Krążenie po lesie. 2. «cyrkulacja, obieg, ruch» Krążenie soków roślinnych. Krążenie wody w przyrodzie. ∆ Krążenie atmosfery «przemieszczanie się mas powietrza atmosferycznego, wywołane prądami… … Słownik języka polskiego
pas — I m IV, D. a, Ms. passie; lm M. y 1. «długi, wąski kawałek skóry, tkaniny itp. noszony na ubraniu (zwykle w talii)» Pas skórzany, plastikowy. Ściskać się pasem. Pas do spodni, do płaszcza (od spodni, od płaszcza). Zapiąć, poprawić pas. Spiąć… … Słownik języka polskiego
żebro — n III, Ms. żebrobrze; lm D. żebrober 1. «u kręgowców: jedna z kości lub chrząstek tworzących szkielet klatki piersiowej, zwykle łukowato wygięta, połączona z kręgosłupem stawem i wiązadłami, u wyższych kręgowców łącząca się (z reguły) z mostkiem» … Słownik języka polskiego
żebro — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. żebrobrze; lm D. żebrober {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jedna z kości lub chrząstek kręgowców: podłużna, zwykle łukowato wygięta, połączona z kręgosłupem; u wyższych kręgowców… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Красеюв — Деревня Красеюв польск. Krasiejów Страна ПольшаПольша … Википедия
autonomiczny — 1. «odnoszący się do autonomii prawa do samodzielnego rozstrzygania spraw wewnętrznych danej zbiorowości» Państwo autonomiczne. 2. «odnoszący się do autonomii samodzielności, niezależności» Autonomiczne procesy. ∆ anat. Autonomiczny układ nerwowy … Słownik języka polskiego
barkowy — I przym. od I bark ∆ Pas barkowy, obręcz barkowa «zespół kości tułowia kręgowców, służący do umocowania kończyny górnej (u zwierząt przedniej)» ∆ Staw barkowy «ruchome połączenie między główką kości ramiennej a zagłębieniem panewkowym łopatki;… … Słownik języka polskiego
bezszczękowiec — m II, DB. bezszczękowiecwca; lm M. bezszczękowiecwce, D. bezszczękowiecwców zool. paleont. bezszczękowce «Agnatha, grupa najbardziej pierwotnych kręgowców wodnych o nie wykształconych szczękach, obejmująca współcześnie żyjące krągłouste i kopalne … Słownik języka polskiego
biodro — n III, Ms. biodrodrze; lm D. biodroder «okolica ciała kręgowców (u człowieka poniżej talii), obejmująca nasadę kończyny miednicznej» Wąskie, smukłe biodra. Ktoś wąski, szeroki w biodrach … Słownik języka polskiego
biodrowy — przym. od biodro ∆ anat. Staw biodrowy «ruchome połączenie między główką kości udowej a zagłębieniem panewkowym kości miednicznej» ∆ Obręcz biodrowa «zespół kości i elementów chrzęstnokostnych tułowia kręgowców, służący do umocowania pierwszego… … Słownik języka polskiego